Oproep door Bekijk ‘t directeur Maren Siebert om het onderwijs anders in te richten. 

De scholen zijn weer open, jubelden wij begin januari op onze socials. En ja, wat zijn we daar blij mee! De negatieve impact op jongeren van lockdowns en thuisonderwijs kun je onmogelijk overschatten. De Nederlandse Vereniging van Psychiatrie luidt de noodklok met betrekking tot de mentale gezondheid van jongeren- en terecht. Wij hopen dan ook dat studenten op het MBO, HBO en de Universiteit weer snel naar school kunnen, net zoals ‘onze’ leerlingen op het VMBO.

De vraag is wel, onder welke omstandigheden dit nu gebeurt. Het docententekort is nijpender dan ooit: Amsterdam komt 563 fulltime docenten tekort en dat is een kwart meer dan vorig jaar. Schoolleiders houden hun hart vast- hoe krijg je het rooster nog rond en hoe behoud je continuïteit als de docenten die je wél hebt, stuk voor stuk ziek worden?

Waar ligt dan je focus binnen het onderwijs? Los van overleven, binnen een pandemie die ons vooral laat zien hoe het onderwijs (door jarenlang falend beleid en bezuinigingen) onder hoogspanning staat?

Op het voorkomen dat ‘de achterstand’ die leerlingen en studenten oplopen door de sluiting van de scholen te groot wordt. Achterstand ten opzichte van wat, ten opzichte van wie, vraag ik me dan af. Net als de schrijver van dit stuk.

Die achterstand dus, die moet worden ingehaald. En dat kan feitelijk alleen binnen de vakken die we kunnen meten, lijkt wel. Dus de focus ligt bij veel scholen op het bijspijkeren van leerlingen met betrekking tot vakken als Wiskunde, Biologie en Nederlands.

Maar hoe zit het dan met de sociaal emotionele ontwikkeling? En hoe verhoudt die ontwikkeling zich tot de creatieve ontwikkeling, het ontdekken van je talenten en je passie? De menselijke behoefte aan maken en het plezier dat je hebt als je iets maakt? De noodzaak om verhalen te vertellen, en in verhalen van anderen te verdwijnen? We hebben allemaal niet voor niets, tijdens al die lockdowns, zo ongeveer alle series op Netflix uitgespeeld.

Wij pleiten voor het inhalen van díe achterstand, voor de vrije ruimte. Net als dit artikel. Want als we nu niet investeren in het aanjagen en aanwakkeren van passie, creativiteit en talent van onze jongeren, dan gaat het mis. Dan drogen de verhalen op. Dan ontnemen wij leerlingen de kans te ontdekken waar ze goed in zijn en wat ze willen vertellen aan de wereld. Verhalen die we nodig hebben!

Dus schoolleiders, docenten en alle andere beslissers in het onderwijs: schep de ruimte voor je leerlingen om verhalen te ontdekken, te dromen én te maken. Maak een film met je leerlingen! Ga dansen! Huur professionals in: filmmakers, acteurs, dansers, schrijvers, spoken word kunstenaars- noem het maar op. Velen van hen kunnen niet wachten. Het onderwijs moet anders. Het onderwijs kan anders!

Tekst: Maren Siebert